Bangsal

Het was ook voor de tweede keer geweldig viseten gisteravond in Matamar. Vanmorgen om acht uur zijn we opgehaald door een rammelbus met een dieselwalm. Na nog een paar pick-ups in Senggigi reden we in een uurtje naar Bangsal. Dit is het haventje vanwaar de bootjes vertrekken naar de Drie Gili's, Trawagan, Meno en Air. Wij hadden een bootje geboekt naar Gili Meno omdat dat de rustigste is. Gili Trawagan staat bekend als het feest en beest eiland. Die tijd ligt ver achter ons. In Bangsal wemelt het van de aasgieren. Het begon al dat het bussie ons dropte bij een café wat voor ons net te ver lopen was naar de haven. In het café werd ons door een gier een Dokar (het tradiitionele vervoersmiddel op Lombok, paard en wagen) aangeboden voor RP 50.000 en dat was veel te veel voor een kilometertje hobbelen. We zijn direct naar zo'n manneke gegaan van zo'n karretje en die wilde het wel doen voor RP 25.000 eigenlijk nog teveel maar een kilometertje lopen met onze rugzak zagen we ook niet zó zitten. Dus maken de aasgieren daar gulzig gebruik van. Dan naar de haven waar er nog meer gieren ons op stonden te wachten met allerlei toertjes, handelswaar en andere aktiviteiten. Na die allemaal te hebben weggewuifd zijn we op het overvolle bootje gestapt. Op Gili Meno stonden de volgende gieren ons al op te wachten. Wij hadden een bungalowtje op het strand geregeld en dus moesten wij uiteraard daarheen. Aan de andere kant van het eiland en helaas te ver om te lopen. Met de paard en wagen waren de kosten RP 80.000 Een vaste prijs op een groot bilboard geprojecteerd. En ja wat moet je....achteraf was het zeker veel te ver lopen dus was berusting groter dan bij het ritje vanaf het café.
Inmiddels hebben we onze intrek genomen in een hut strak op het strand. Eerst hebben we een Bintang genomen en daarna een uurtje gesnorkeld. Voor de rest.....lui en erg lui. We blijven hier vijf dagen. We zijn er aan toe! Zo meteen een hapje eten maar eerst de zonsondergang.