Verkast

We werden beiden wakker met een vol hoofd en koude rillingen. We waren er al bang voor dat dit zou gebeuren want in Mataram met al die in- en outs in het winkelcentrum met airco's was het steeds wisselen van koud, erg koud en dan naar buiten in de tropische temperaturen van 32 graden. Ook de taxichauffeur dacht ons een dienst te bewijzen door zijn taxi als koelkast aan te bieden. Helemaal fout want dat vinden wij helemaal niks. En als klap op de vuurpijl stootte Jac. haar kleine teen aan een kastje zodanig dat ie gefixeerd moest worden door dokter Henk aan de teen ernaast. Stevig gekneust en inmiddels donkerblauw. Ondanks deze kleine tegenwerkingen zijn we vanmorgen een stukje gaan wandelen en kwamen we een leuke homestay tegen op nog geen 150 meter van ons huidige onderkomen. De kamer, ook met zeezicht, is ruimer met een betere badkamer en voor vier nachten 10 grote Bintangs goedkoper. En de ventilator is veel beter. De huidige gaf nauwelijks wind terwijl deze je bijna van het bed afblaast. Dus die ene nacht afgerekend en verkast. Een prima stek!
Na de lunch zijn we met onze snorkels de zee ingedoken op zoek naar mooi koraal en vis. En wat we hoopten werd waarheid. We hebben een schildpad gespot en zijn zeker 100 meter meegezwommen.
Geweldig want dit hadden we op al die snorkelplekjes die we hebben gezien, niet meegemaakt.
En nu is het tijd voor happy hour! Salute!