De Pelni

27 dec. 2014
Na een fijne nacht en een tweede keer op rij een warme douche. Om half acht naar beneden voor het ontbijt. Het buffet staat rechts. Eén tafel met een bord vis met saus, een rijstkoker met rijst, een bus met kroepoek en een schaaltje met twee halve gekookte eieren met een tipje ketchup. Dit was nou net niet ons ontbijt. Op de tweede tafel een plastic bak met schuifklep gevuld met vier witte boterhammen. Daarvoor staand een busje hagelsag en jam aangevuld met een kan lauwe thee en lauwe koffie. Wij hebben de vier boterhammen tot ons genomen met de twee eitjes en een schep jam. De twee bammetjes was voor ons niet voldoende dus hebben we via de receptie brood bijgevraagd. Maar er kwam geen reactie uit de keuken. Nogmaals gevraagd en toen bleek het brood habis (op) te zijn. Na een half uurtje kwam ie terug want hij was brood wezen kopen op de markt een stukkie verderop in de straat. De Pelniboot komt aan om 14.00 uur. Wij met de angkot om kwart over één naar de haven. Daar aangekomen was het nog niet echt druk. We hebben onze zakken tegen een muurtje onder een afdak gezet en we zijn erop gaan zitten in afwachting wat er gaat gebeuren. En toen kwam er een hoosbui van categorie I. Wat een bak water. Het kwam van alle kanten. We mochten naar binnen en de boot liet zich in de verte al zien. Om drie uur gingen we in de regen aan boord. En toen kwam de meute pas echt op gang. Blijkbaar had iedereen thuis zitten wachten op droog weer. Twee uur lang stroomde een mensenmassa met koffers, dozen, tassen en manden mango's de loopplank omhoog op zoek naar een plekkie. Overal liggen de mensen op de grond. Binnen en buiten. Overvol. Wij hebben niet zo'n haast want we hebben een ticket voor de eerste klas. Een eigen cabine met keurige bedjes en eigen toilet. Het is inmiddels vijf uur en de KM Tidar ligt nog steeds aan de kade. Er wordt omgeroepen dat we kunnen gaan eten want dat is inclusief de prijs van RP 465.000 pp. Het is tien uur varen naar Bandaneira.