Banda Besar
Blijf op de hoogte en volg HENK
29 December 2014 | Indonesië, Bandanaira
29 dec. 2014
Het regent nog steeds maar men voorspelt droog weer. En inderdaad na het "pancakeontbijt" werd het droog. Lekkere pancakes met kaneel en kenarie (amandelen). We gaan met de publieke boot naar het aan de overkant gelegen Banda Besar. In de tijd van de VOC waren hier veel perken (plantages) met de pala beter bekend als de nootmuskaat. In die tijd, van de geliefde en later gehate Jan Pietersz. Coen, stonden er alleen op de Bandas de nootmuskaatbomen. Tegenwoordig staan die bomen ook op andere eilanden, zoals Halmahera. Nadat hij aan land was gekomen op de Bandas was hij geliefd bij de lokale bevolking omdat hij goed voor ze zorgde. Maar later verkochten de locals ook stiekem de nootmuskaat aan de Engelsen en daardoor heeft hij de bevolking van de Bandas gestraft door velen te vermoorden. De laatst overgebleven Perkenier is de fam. van den Broecke. De ongeveer 40-jarige Ponky van den Broecke is de laatste nazaat en woont in Groot Waling op Besar. Wij zijn vandaag op zoek gegaan naar zijn huis en gevonden maar hij was helaas niet thuis. Zij hebben nog steeds plantages op Banda Besar en Pulau Ai. Het huis uit de VOC tijd staat nog voor een groot deel overeind en om de perk te betreden moet men door de originele poort. Na een prachtige wandeling met onderweg veel pala en kenarie waren we om één uur weer terug op Bandaneira.
Geluncht hebben we niet want de pancake was voor een groot deel nog niet verteerd door onze maagsappen. Voor de nodige spijsvertering hebben we later op de middag nog een wandeling door het dorp gemaakt. Tegen vijven hebben we de snorkel opgezet en zijn we in de buurt van de haven het water ingegaan om de Mandarijnvis te zoeken en te zien. Deze kleine kleurige vis komt tegen het einde van middag tevoorschijn uit de rotsen. Gezocht en gevonden. Om uurtje of zeven, na het badderen zijn we gaan eten met twee Finnen in restaurant Resto. Hier koken ze op z'n Indiaas. Wat wij voorgeschoteld kregen was ongekend. Dalsoep (linzesoep) met naanbrood, een hele gerookte tonijn, vismootjes onder een dikke laag vruchtensalade, gebakken eieren, gevulde aubergines, sla en andere groenten. Volledig niet indonesisch en dat smaakte heerlijk. Niet met rijst maar met frieten. afgeblust met een grote Bintang. Een waar eetfeestje, veel te veel maar wel erg lekker. Morgen gaan we naar Pulau Hatta en Pulau Ai. Een week geen internet.
Het regent nog steeds maar men voorspelt droog weer. En inderdaad na het "pancakeontbijt" werd het droog. Lekkere pancakes met kaneel en kenarie (amandelen). We gaan met de publieke boot naar het aan de overkant gelegen Banda Besar. In de tijd van de VOC waren hier veel perken (plantages) met de pala beter bekend als de nootmuskaat. In die tijd, van de geliefde en later gehate Jan Pietersz. Coen, stonden er alleen op de Bandas de nootmuskaatbomen. Tegenwoordig staan die bomen ook op andere eilanden, zoals Halmahera. Nadat hij aan land was gekomen op de Bandas was hij geliefd bij de lokale bevolking omdat hij goed voor ze zorgde. Maar later verkochten de locals ook stiekem de nootmuskaat aan de Engelsen en daardoor heeft hij de bevolking van de Bandas gestraft door velen te vermoorden. De laatst overgebleven Perkenier is de fam. van den Broecke. De ongeveer 40-jarige Ponky van den Broecke is de laatste nazaat en woont in Groot Waling op Besar. Wij zijn vandaag op zoek gegaan naar zijn huis en gevonden maar hij was helaas niet thuis. Zij hebben nog steeds plantages op Banda Besar en Pulau Ai. Het huis uit de VOC tijd staat nog voor een groot deel overeind en om de perk te betreden moet men door de originele poort. Na een prachtige wandeling met onderweg veel pala en kenarie waren we om één uur weer terug op Bandaneira.
Geluncht hebben we niet want de pancake was voor een groot deel nog niet verteerd door onze maagsappen. Voor de nodige spijsvertering hebben we later op de middag nog een wandeling door het dorp gemaakt. Tegen vijven hebben we de snorkel opgezet en zijn we in de buurt van de haven het water ingegaan om de Mandarijnvis te zoeken en te zien. Deze kleine kleurige vis komt tegen het einde van middag tevoorschijn uit de rotsen. Gezocht en gevonden. Om uurtje of zeven, na het badderen zijn we gaan eten met twee Finnen in restaurant Resto. Hier koken ze op z'n Indiaas. Wat wij voorgeschoteld kregen was ongekend. Dalsoep (linzesoep) met naanbrood, een hele gerookte tonijn, vismootjes onder een dikke laag vruchtensalade, gebakken eieren, gevulde aubergines, sla en andere groenten. Volledig niet indonesisch en dat smaakte heerlijk. Niet met rijst maar met frieten. afgeblust met een grote Bintang. Een waar eetfeestje, veel te veel maar wel erg lekker. Morgen gaan we naar Pulau Hatta en Pulau Ai. Een week geen internet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
