De zweetkot

Woensdag 17 mei 2017.
Wat een heerlijke nacht! De eerste uren bloedheet maar toen de ventilator weer in beweging kon komen voelde het door de kunstmatige wind een stuk beter. We hebben daarna prima geslapen. Ik, Henk, was er al weer vroeg uit, klaargeslapen om 6 uur. Jacqueline ging door als een betonblok tot half negen. Gisteren in de supermarkt naast een pak boterhammen ook vier eitjes gekocht, die vanmorgen rap op de rand van de koekenpan kapot getikt werden. Een lastige pan want de teflonlaag was niet aanwezig dus werd het geen "mata sapi" ( spiegelei) maar een roerei. Het smaakte er niet minder om.
Klaar met het ontbijt. Tijd om weer de angkot te nemen. Na diverse zeer warme ritjes hebben we de angkot omgedoopt tot zweetkot. We hebben inmiddels al aardig wat ritjes achter de rug en elke keer lekt het lichaam vele liters vocht. De "ac-alam" geeft absoluut niet de verkoeling die enigszins gewenst is. (ac = airconditioning en alam = natuur). En dan hebben we het natuurlijk over de raampjes naar beneden.
Reiner, de eigenaar van de homestay, heeft ons afgezet bij het museum Bubaya. Hier hebben we een goed beeld gekregen van hoe de mensen op Papua leefden en in de afgelegen dorpjes nog steeds leven. Veel houten beelden, speren, maskers en andere dingen. Aan de overkant hebben we weer een zweetkot gepakt (2x overstappen in een andere zweetkot) naar de grote traditionele markt van Jayapura. Eigenlijk het geijkte beeld van een Indonesische markt. Alleen de mensen hebben een ander uiterlijk en dat maakt het maken van kiekjes weer leuk. Van deze markt terug naar de homestay voor een bakkie koffie. Na de koffie weer de zweetkot in naar de pasar Hamadi. Hier zijn een aantal artshops waar ze typisch dingen van Papua zoals beeldjes en peniskokers, verkopen. Leuk om te snuffelen. Wij gaan dat soort dingetjes later shoppen in Wamena.
Na het eten bij de markt terug in de zweetkot. We zijn uitgestapt bij een hoog punt van Jayapura. Daar is een prachtig uitzicht te bewonderen over het meer van Jayapura. Na een half uurtje hadden wij het we wel weer gezien en terug met de zweetkot naar de homestay. Reiner was er ook en met een bak koffie in de hand begon hij over het nederlands elftal van 1974. Ik heb hem uit laten praten en ben naar de kamer gegaan hahaha. Morgenvroeg om 6 uur brengt hij ons weg naar het vliegveld. Om kwart voor acht vliegen we naar Wamena in de Baliemvallei.