De ceremonie

Vandaag zijn we uitgenodigd om een begrafenisceremonie bij te wonen bij een christelijke familie. Onze gids Joseph, die in Makale woont nam ons mee naar deze ceremonie van zijn familie. Wij waren de enige buitenlanders omdat deze ceremonie niet bij de gidsen in Rantepao bekent is gemaakt. Met een stevig ontbijt in de maag werden we om half negen opgehaald. Dat het een ceremonie voor mensen met een sterke maag zou gaan worden was ons al medegedeeld. Speciaal voor deze ceremonie is een tijdelijk dorp gemaakt van terrassen met een dak erboven. Weken lang zijn ca. 200 dorpelingen bezig geweest om dit te bouwen. De ceremonie duurt drie dagen en de familie, vrienden en dorpsgenoten slapen daar ook. Een begrafenisceremonie in Tana Toraja betekent buffels, varkens en veel bloed. Vandaar dat het toerisme in Tana Toraja ook wel het "doodtoerisme" wordt genoemd. Gedurende deze drie dagen krijgt iedereen te eten dus worden er door de gasten varkens meegebracht die ter plekke worden geslacht. Het aantal bezoekers gedurende deze drie dagen loopt in de duizenden. Daarnaast worden er buffels geofferd. Gisteren één, vandaag negen en dan blijven er nog twee over want het totaal van deze ceremonie is twaalf. Het aantal wordt bepaald door het aantal kinderen en broers en zusters van de overledene en echtenoot. De overleden vrouw van 90 jaar oud heeft 8 eigen kinderen en 2 adoptiekinderen. Dus dat zijn al 10 buffels. Daarnaast 1 buffel van de broers en zusters van de overledene zelf en 1 buffel van de broers en zusters van de echtgenoot van de overledene. Totaal is dat 12 buffels. Gisteren is er al één geofferd en vandaag nog negen. Twee blijven er over die de derde dag worden geofferd t.b.v. de kerk en het dorp. We werden heel gastvrij ontvangen met thee, cake en andere lekkere dingetjes. Daarna zijn we rond gaan lopen over het glibberige terrein want het heeft vannacht flink geregend. We mochten overal foto's nemen en vaak werden we ook aangesproken. Wat een gastvrijheid. Ondertussen werden er negen buffels aan een aantal palen vastgebonden. Na enige uren werd de eerste buffel met een groot kapmes de strot doorgesneden met direct de tweede erachteraan. Ook het slachten van varkens draaide inmiddels op volle toeren. De buffels en varkens worden ter plekke in stukjes gesneden en gehakt om daarna de pan in te verdwijnen. Ook het streekgerecht Babi Piong werd daar bereid. Het is varkensvlees met kruiden, gepropt in een bamboestok en op een vuur als het ware gekookt. Als het klaar is dan wordt de bamboestok opengereten, het vlees eruitgehaald en voor je neergelegd.
De oude vrouw is al 6 maanden geleden overleden en het lichaam is tot na de ceremonie in huis. Na het overlijden wordt middels black magic met een bamboestok vocht van het lichaam onttrokken. Het lichaam wordt gewikkeld in ananastouw en gaat daardoor niet stinken omdat de geur in de bamboestok zit die ergens in het bos wordt neergelegd en dus blijft de stank daar hangen. Zolang het lichaam in huis is, slaapt ze voor de familie. Elke dag wordt er eten en drinken neergezet. Daags na de ceremonie wordt ze in het dorp in een betonnen graf geplaatst en dan pas is ze dood.
Een doorsnee buffel kost 30 miljoen roepias (2.400 euro). De duurste buffel is een albino en die heeft een waarde van 10 tot 15 x zoveel. De goedkoopste is 15 miljoen. Het aanal witte vlekken bepaald de prijs. Is ie helemaal zwart dan is ie het minste waard.
Om 13.00 uur was het voor ons wel genoeg geweest en hebben we nog een klein toertje gemaakt in de omgeving. Voordat we naar Rantepao zijn gereden hebben we nog even een stop gemaakt bij een boertje die ook de "tau tau" poppen maakt. Inmiddels zitten we in ons onderkomen en komt de regen met bakken uit de hemel. Het was een enorm enerverende dag die we voor geen goud hadden willen missen. Geweldig!