De zeven princessen

19 jan. 2015
We hebben plannen gemaakt voor de twee dagen die ons nog resteren op Pulau Saparua. Gistermiddag en avond kwam het met bakken uit de hemel. Dit betekent dat we het snorkelen vandaag wel kunnen vergeten omdat de zee zeker twee dagen nodig heeft om weer helder te worden. Vanmorgen was ik al vroeg op en heb via de jongen van de penginapan een motor geregeld om daarmee een toertje te maken over het eiland. Pulau Saparua telt vier wegen en die lopen allen dood. We zijn eerst naar het protestante dorp Ouw gereden en weer terug. Daar zit een traditionele pottenbakker. We slaan op goed geluk ergens in dit dorp linksaf en vragen waar er een pottenbakker zit. Staan we er bijna tegenover naast de school. Maar helaas zoals al eerder is voorgekomen deze reis, is ie niet thuis. De school heeft net pauze en twee leerkrachten komen naar ons toe om te vragen waarom we hier zijn. Toen ze hoorden dat we voor de pottenbakker kwamen vertelde ze ons dat ie naar Saparua Kota is. Maar de aardige juf in het blauwe pakje deed de deur open en ging zelf achter de klei zitten om te demonstreren hoe de potjes gemaakt worden. Een leuke en ook gezellige demonstratie want inmiddels waren er meer bij komen staan waaronder ook de juf in het groene pakje. Bij het weggaan zijn we nog even de schoolklas ingelopen van de "blauwe" juf om op de foto te gaan met de kinderen.
We zijn teruggereden naar Kota om de volgende doodlopende weg te nemen naar Booi. Een kleurrijk dorp met veel trappen. Daar rondgelopen en weer terug naar Kota om te eten in een Rumah Makan. Nasi Goreng met een spiegelei. Na de hap linksaf om de derde, de langste doodlopende weg te nemen naar Kulur aan de noordkant van het eiland. Dit dorp is niet echt bijzonder maar een paar kilometer ervoor is de "Goa Puteri Tujuh" (de grot van de zeven princessen). Na vragen in het dorp hebben we tegenover een penginapan op een prachtige plek aan zee, het smalle pad naar de grot gevonden. Het is een kleine grot maar de kleuren binnen zijn schitterend. Met het blote oog zijn deze kleuren niet waar te nemen maar met de belichting van de camera wel. Heel bijzonder. Het pad naar de hoger gelegen bron met zeven (princessen) kleine waterplateaus hebben we niet gedaan omdat het te glibberig was. Terug naar Kota want we vonden het wel mooi zo. De vierde weg hebben we gelaten. We zijn nog geen half uur terug of het begint weer te regenen. En het houdt niet op. Weer komt het met emmers naar beneden. Morgen kunnen daarom het snorkelen ook op ons borst schrijven. Woensdagmorgen komen locals van Pulau Nusa Laut naar Saparua om op de markt hun waar te verkopen. Wij hopen dan met hun mee terug te varen. Hopelijk is het weer dan opgeknapt en kunnen we daar wel snorkelen want het schijnt daar naar men zegt, heel mooi te zijn.