Langgur
Blijf op de hoogte en volg HENK
20 December 2014 | Indonesië, Banjar Beratan
20 dec. 2014
We hoorden het afgelopen nacht al. Vanmorgen vroeg wakker door het gekletter van de regen. Het komt met bakken naar beneden. Geen strandweer dat is duidelijk. Een mooie dag om naar Langgur en Tual te gaan. Deze twee plaatsen liggen tegen elkaar en zijn verbonden met een brug. Mama Tita heeft voor ons via de buren een bemo geregeld. Deze bemo met ons en de buurvrouw pikte onderweg ook nog een paar dorpelingen op en zodoende met een volle bak naar Langgur. Wij zijn uitgestapt bij het kantoor van de Pelni om te checken wanneer de KM Tidar naar Bandaneira gaat. Wij hebben tickets voor 25 december met een vertrektijd van 16.00 uur. We hadden het gerucht in het dorp al gehoord dat de boot een dag is vertraagd. Dit werd ons op het Pelnikantoor ook bevestigd. Vertraging wegens motorproblemen. De boot gaat nu de 26ste om 13.00 uur. Dus dat betekent voor ons een dag langer op de Kei en een dag korter op de Bandas. Maakt voor ons niet zo heel veel uit. Na de Pelni zijn we weer op een bemo gestapt op zoek naar de winkel van Telkomsel want onze internetsimcard verloopt op 28 december. Gevonden en een nieuwe gekocht voor weer één maand. We kunnen weer 3GB internetten en dat voor RP 110.000.
Toen we in deze bemo stapten ging zoals gewoonlijk direct de muziek aan. Marco Borsato met Alí B.
Heel opmerkelijk. De bestuurder is in Holland geboren en spreekt dus Nederlands. Zijn opa zat bij de KNIL en zodoende werd zijn interese voor de Molukken gewekt. En nu woont en werkt hij al 18 jaar in Langgur. Zo zien we helemaal niemand op de onbewoonde eilandjes en zo komen we Ali B. tegen.
Bijna naast de Telkomselwinkel ligt hotel Suita. Dat kwam ons goed uit want we gingen ook op zoek naar een hotel voor de laatste nacht op de Kei. De prijs was RP 345.000 en we hebben af kunnen dingen tot RP 250.000. We gaven elkaar een knipoog en gingen richting de supermarkt waar we een klein uurtje hebben zitten internetten. Het komt met bakken uit de hemel. We kregen een zit aangeboden onder de kerstboom. En zo kwamen we ook nog in de Kerstsfeer. En het bleef maar hard regenen. Regenjasjes aan en snel naar de rumah makan want de magen begonnen te knorren. Gebakken vis met rijst. Met de regenjasjes aan en de magen gevuld weer naar buiten en een bemo aangehouden en die heeft ons naar de markt gebracht. Daar zijn we overgestapt in een bomvolle bemo naar Ngurbloat, het dorp van ons onderkomen. Het inmiddels wel droog en een mooi moment voor een korte wandeling naar het naastgelegen dorp Ngilngof. De natuur aan beide zijden van de stille weg is prachtig. Terug naar de Penginapan, gebadderd en daarna riep Mama Tita voor het avondeten......gebakken vis met snijbonen en wortelen en ja hoor daar is weer.....de witte rijst. Het was erg lekker. Ze verwent ons steeds weer met haar kookkunst. Morgen hopelijk wel zonnig weer voor een stranddag op het prachtige strand Pasir Panjang.
We hoorden het afgelopen nacht al. Vanmorgen vroeg wakker door het gekletter van de regen. Het komt met bakken naar beneden. Geen strandweer dat is duidelijk. Een mooie dag om naar Langgur en Tual te gaan. Deze twee plaatsen liggen tegen elkaar en zijn verbonden met een brug. Mama Tita heeft voor ons via de buren een bemo geregeld. Deze bemo met ons en de buurvrouw pikte onderweg ook nog een paar dorpelingen op en zodoende met een volle bak naar Langgur. Wij zijn uitgestapt bij het kantoor van de Pelni om te checken wanneer de KM Tidar naar Bandaneira gaat. Wij hebben tickets voor 25 december met een vertrektijd van 16.00 uur. We hadden het gerucht in het dorp al gehoord dat de boot een dag is vertraagd. Dit werd ons op het Pelnikantoor ook bevestigd. Vertraging wegens motorproblemen. De boot gaat nu de 26ste om 13.00 uur. Dus dat betekent voor ons een dag langer op de Kei en een dag korter op de Bandas. Maakt voor ons niet zo heel veel uit. Na de Pelni zijn we weer op een bemo gestapt op zoek naar de winkel van Telkomsel want onze internetsimcard verloopt op 28 december. Gevonden en een nieuwe gekocht voor weer één maand. We kunnen weer 3GB internetten en dat voor RP 110.000.
Toen we in deze bemo stapten ging zoals gewoonlijk direct de muziek aan. Marco Borsato met Alí B.
Heel opmerkelijk. De bestuurder is in Holland geboren en spreekt dus Nederlands. Zijn opa zat bij de KNIL en zodoende werd zijn interese voor de Molukken gewekt. En nu woont en werkt hij al 18 jaar in Langgur. Zo zien we helemaal niemand op de onbewoonde eilandjes en zo komen we Ali B. tegen.
Bijna naast de Telkomselwinkel ligt hotel Suita. Dat kwam ons goed uit want we gingen ook op zoek naar een hotel voor de laatste nacht op de Kei. De prijs was RP 345.000 en we hebben af kunnen dingen tot RP 250.000. We gaven elkaar een knipoog en gingen richting de supermarkt waar we een klein uurtje hebben zitten internetten. Het komt met bakken uit de hemel. We kregen een zit aangeboden onder de kerstboom. En zo kwamen we ook nog in de Kerstsfeer. En het bleef maar hard regenen. Regenjasjes aan en snel naar de rumah makan want de magen begonnen te knorren. Gebakken vis met rijst. Met de regenjasjes aan en de magen gevuld weer naar buiten en een bemo aangehouden en die heeft ons naar de markt gebracht. Daar zijn we overgestapt in een bomvolle bemo naar Ngurbloat, het dorp van ons onderkomen. Het inmiddels wel droog en een mooi moment voor een korte wandeling naar het naastgelegen dorp Ngilngof. De natuur aan beide zijden van de stille weg is prachtig. Terug naar de Penginapan, gebadderd en daarna riep Mama Tita voor het avondeten......gebakken vis met snijbonen en wortelen en ja hoor daar is weer.....de witte rijst. Het was erg lekker. Ze verwent ons steeds weer met haar kookkunst. Morgen hopelijk wel zonnig weer voor een stranddag op het prachtige strand Pasir Panjang.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
