Blauwe stenen

Na een koele nacht, met de kleren aan in bed, zijn we vanmorgen weer vertrokken. De rit ging via Ende naar Moni aan de voet van de Kelimutu. En weer zijn we de gehele dag getrakteerd op een schitterende natuur. Eerst zijn we een kijkje gaan nemen in het traditionele dorp Bena, gelegen op een flank van de niet aktieve vulkaan Gunung Inerie. Een stuk cultuur en traditie van Flores wat we niet hadden willen missen. De mensen wonen daar nog steeds op de manier van heel lang geleden. Ze leven van de rijstteelt en het weven van de ikat. De huizen zijn van hout en het dak van palmbladeren. Allemaal heel aardige en spontane mensen. Na Bena zijn we teruggereden naar Bajawa en vanuit daar naar Wono, ook een traditioneel dorp maar niet zo fraai gelegen als Bena. Daar een rondje gelopen, wat roepias gedoneerd en even binnen gekeken bij een gastvrije vrouw en weer de auto in. Na een uurtje of drie rijden zagen we het "Blauwe stenen strand" liggen aan onze rechterhand. Heel bijzonder dat het zwarte strand voor een deel bezaaid ligt met blauwe, groene en paarse steentjes. Deze worden verzameld door de locals om te verkopen aan handelaren die ze weer doorverkopen aan de handel op Bali. Ze krijgen RP 25.000 per zak. Deze steentjes worden gebruikt voor decoratie van huizen, gebouwen en vooral zwembaden.
Uiteraard hebben we er een paar mooie uitgepikt en in de rugzak gestopt. Een kilootje meer of minder maakt ook niet meer uit. Hup weer de auto in naar Ende waar we in een warung weer zo'n magere kippenpoot hebben opgepeuzeld. Er was niks anders te eten dan zo'n vleugel. Dus vooruit maar weer.
Slingerend over soms beroerde wegen zijn we aangekomen in Moni waar we weer een aardig kamertje hebben kunnen scoren in het Bintang Guest House. Ook hier zitten we hoog en is het koel. Morgen om half vijf gaan we naar het Kelimutu National Park om daar de zonsopgang en de kratermeren te aanschouwen.